Re-birth(Αναγεννηση)

Υπαρχει μια ταση για χαιδεμα και "αγιοποιηση" καποιων καταστασεων στην Εθνικη μου φαινεται. Εχει επικρατησει να ανταλλασουν ολοι μεταξυ τους κοπλιμεντα για το ποσο ψηλα σταθηκε παλι η ομαδα μας,ειμαστε στους καλυτερους κτλ, χωρις κανεις να αξιολογει τεχνικα το μπασκετ που παιξαμε στα τελευταια τρια τουρνουα.


Αν και θα περιμενε κανεις ατομικη και ομαδικη βελτιωση ,φανηκε καθαρα οτι με τους κορυφαιους αντιπαλους υστερουμε.

Θεωρω οτι το μπασκετ που παιζαμε πριν δυο χρονια ηταν πραγματι αποτελεσματικο,αλλα δεν το εξελιξαμε με νεα στοιχεια που να προσαρμοζονται στα προσοντα των νεων παικτων της Εθνικης και ετσι παιζουμε τελειως προβλεψιμα.
Βλεποντας τις αλλες ομαδες παρατηρησα πως πονταρουν πολυ στα ατομικα προσοντα των παικτων τους με απλα παιχνιδια,που τους δινουν την ευκαιρια να αναδειξουν το ταλεντο τους .Ειδαμε κατα κορον τον Γκασολ και τον Ρουντι Φερναντεζ να εκτελουν με alley hoop, απο πασσες των Καλντερον και Ρουμπιο. Ειδαμε την Λιθουανια να αφηνει το Σαρας εντελως ελευθερο να δημιουργει κατα το δοκουν.

Ειδαμε την Αργεντινη με Τζινομπιλι-Σκολα-Ντελφινο να παιζουν κατα συρροη 1vs 1 με 3ποντα στον αιφνιδιασμο,isolation στην μια πλευρα για να ποσταρουν η' να εκτελεσουν...
(Αφηνω τους Αμερικανους που παιζουν παντα ετσι γιατι υπερτερουν λογω φυσικων προσοντων..)

Απεναντι σ αυτα εμεις ειχαμε τα ιδια plays,το ιδιο γυρισμα μπαλας εκνευριστικη υπομονη και τελικα τα σουτ εκδηλωνονταν με τις χειροτερες των προυποθεσεων.Ολοι οι παικτες δωσαν ατομικα λιγοτερο απ οτι μπορουσε ο καθενας.

Επιβεβαιωση των οσων προειπα ειναι πως οταν κυνηγουμε το σκορ στα τελευταια λεπτα και οι ατομικες πρωτοβουλιες παιρνονται πιο ευκολα,γινονται "επικες ανατροπες",και περυσι και φετος με Αργεντινη.Το ναμαστε μονοι μας στην 2η πασα και να σουταρουμε θεωρειται σχεδον "αμαρτια".

Νομιζω οτι υπαρχουν παικτες με φυσικα προσοντα να κανουν οτι ο Φωτσης..Να παρουν μπαλες πανω στον αερα(Πριντεζης) να σουταρουν περισσοτερο ακομη και στο tranzition,να παρουν πλατες στο low post και οχι να βλεπουμε συνεχεια το γυρω γυρω ολοι μεχρι να μας μεινει η μπαλα στα χερια.
Ας αφησουμε τους παικτες να ναι πρωταγωνιστες.(κοουτς μην ξεχνας ποσο εκτος συστηματος και με αυτοσχεδιασμους επαιζες εσυ!)
Ειναι κριμα να χεις χασει και να ξερεις οτι ειχες κι αλλα να δωσεις...

Αυτο νιωθουν ολοι οι παικτες τωρα και γι αυτο ο Τσαρτσαρης μιλησε για "πικρα"