FINAL-4.

Για το ματς της ΣΙΕΝΝΑ με την ΜΑΚΚΑΜΠΙ,ειδα τα εξης:
Μια εκπληκτικη στο πρωτο ημιχρονο ομαδα(την ΣΙΕΝΝΑ),με ρυθμο,ενεργεια,ενταση σε καθε φαση της αμυνας(κυριως)και της επιθεσης,να χανει την ευκαιρια να..ξεκουραστει!
Κακα τα ψεμματα.Τα μεγαλα ματς συνηθως κρινονται ΣΤΑ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ 5-6 ΛΕΠΤΑ.
Εκει πρεπει η ομαδα να εχει τους καλους παικτες της, η' αυτους που χρειαζεται ,φρεσκους και σχετικα ξεκουραστους,ωστε να κανουν τις 2-3 ενεργειες (ειτε με μεγαλα σουτ,ειτε με καλες αμυνες)που θα καθορισουν το αποτελεσμα..

Η ΣΙΕΝΝΑ φανηκε περισσοτερο ενθουσιωδης απ'οτι θα πρεπε και αντι να κανει οικονομια δυναμεων,συντηρωντας το προβαδισμα με οσο το δυνατον λιγοτερες επιθεσεις,διαλεξε εναν ΤΡΕΛΛΟ ΡΥΘΜΟ..

Οταν ομως εχεις μια ομαδα με 8 ,μονο,σημαντικους παικτες,θα'πρεπε να παει το ματς απο ενα σημειο και μετα σε λιγες επιθεσεις,αρα λιγα πανω κατω,λιγα φαουλ,κτλ..
Αντιθετα πιστευω οτι ο ΣΕΡΦ με συνεχεις αλλαγες ,αφου ειχε πιο μεγαλο ροστερ,βρηκε τελικα καλο αμυντικο σχημα ,για αφετηρια της αντεπιθεσης και πονταρωντας στην ΑΠΕΙΡΙ ΚΑΙ ΤΗΝ ΚΟΥΡΑΣΗ ΤΩΝ ΠΑΙΚΤΩΝ-ΚΛΕΙΔΙΑ της αντιπαλου ομαδας ροκανισε σιγα σιγα την διαφορα.
Ετσι στο τελος μετρησε η σαφως μεγαλυτερη εμπειρια της ΜΑΚΚΑΜΠΙ και το ειδικο της βαρος σαν ομαδας..
ΓΙΑ ΤΟ ΑΛΛΟ ΜΑΤΣ ΑΥΡΙΟ...